W niebieskiej chacie bury kot

Wbrew wszystkim przeciwnościom losu udało mi się w końcu  dotrzeć do mojej Aguchy.
Dzień pełen wrażeń , wspomnień, nie kończące się opowieści ( chociaż i tak codziennie rozmawiamy on line;-)), herbata wypita przy jednym stole...

Ten magiczny jej domek  możecie odwiedzić tutaj
Można się zachwycać bez końca.

I z niego kilka kadrów:

                                         

Wielka pasja gospodyni

Wspólne zabawy i spacer

i nawet konsultacje szydełkowe

Zdecydowanie za szybko zleciał nam czas w niebieskiej chacie, mam nadzieję, ze spotkamy się wcześniej , niż za trzy lata ;-). Agunia dziękuję za tak mile spędzony czas.

Stara przyjaźń nie rdzewieje.

Pozdrowienia dla Moniki, wielkie dzięki za podwiezienie do celu